مجسمه‌ها (بالا) و پشت بام سالن اصلی معبد شوانگلین، صنایع دستی بسیار خوبی دارند. [عکس از YI HONG/XIAO JINGWEI/FOR CHINA DAILY]
لی اعتراف می کند که جذابیت بی تکلف شوانگلین نتیجه تلاش مستمر و هماهنگ محافظان آثار فرهنگی برای چندین دهه است. در 20 مارس 1979، این معبد جزو اولین جاذبه های گردشگری بود که به روی عموم باز شد.

هنگامی که او در سال 1992 کار بر روی معبد را آغاز کرد، سقف برخی از سالن ها نشتی داشت و بر روی دیوارها شکاف هایی وجود داشت. در سال 1994، تالار پادشاهان آسمانی که در بدترین وضعیت قرار داشت، دستخوش یک بازسازی اساسی شد.

با به رسمیت شناختن یونسکو، همه چیز در سال 1997 تغییر کرد. سرمایه‌ها سرازیر شدند و همچنان ادامه می‌دهند. تا به امروز 10 سالن تحت مرمت قرار گرفته اند. قاب های چوبی برای محافظت از مجسمه های نقاشی شده تعبیه شده است. لی تاکید می‌کند: «اینها از اجداد ما می‌آیند و به هیچ وجه نمی‌توان آنها را به خطر انداخت».

از سال 1979 تاکنون هیچ آسیب یا سرقتی در شوانگلین زیر نظر لی و دیگر نگهبانان گزارش نشده است. در سال 1998، یک سیستم آبرسانی زیرزمینی برای کنترل آتش راه اندازی شد و در سال 2005، یک سیستم نظارت نصب شد.

سال گذشته، کارشناسان آکادمی Dunhuang برای بررسی مجسمه‌های نقاشی شده، بررسی تلاش‌های حفظ معبد و مشاوره در مورد پروژه‌های آینده دعوت شدند. مدیریت معبد از فناوری مجموعه دیجیتال استفاده کرده است که هرگونه آسیب احتمالی را تجزیه و تحلیل می کند.

چن می‌گوید در روزهای آینده، بازدیدکنندگان می‌توانند به نقاشی‌های دیواری از سلسله مینگ که 400 متر مربع از معبد را می‌پوشاند، نگاه کنند.