در تاریخ اخیر هنر چین، داستان یک مجسمه ساز خاص خودنمایی می کند.لیو هوانژانگ 92 ساله با هفت دهه فعالیت هنری، شاهد بسیاری از مراحل مهم در تکامل هنر معاصر چین بوده است.

لیو می گوید: «مجسمه سازی بخش جدایی ناپذیر زندگی من است.من این کار را هر روز انجام می دهم، حتی تا کنون.من این کار را از روی علاقه و عشق انجام می دهم.این بزرگترین سرگرمی من است و به من رضایت می دهد.»

استعدادها و تجربیات لیو هوانژانگ در چین به خوبی شناخته شده است.نمایشگاه او "در جهان" فرصتی عالی برای بسیاری برای درک بهتر پیشرفت هنر معاصر چین فراهم می کند.

لیو دینگ، کیوریتور، گفت: «برای مجسمه‌سازان یا هنرمندان نسل لیو هوانژانگ، پیشرفت هنری آنها ارتباط نزدیکی با تغییرات زمانه دارد.

لیو هوانژانگ که از دوران کودکی به مجسمه سازی علاقه داشت، در اوایل کار خود یک استراحت خوشبختی به دست آورد.در دهه‌های 1950 و 60، تعدادی دپارتمان مجسمه‌سازی یا رشته‌های اصلی در آکادمی‌های هنری سراسر کشور تأسیس شد.لیو برای ثبت نام دعوت شد و موقعیت خود را به دست آورد.

لیو دینگ گفت: «به دلیل آموزش در آکادمی مرکزی هنرهای زیبا، او یاد گرفت که مجسمه‌سازانی که در دهه‌های 1920 و 1930 مدرنیسم را در اروپا مطالعه می‌کردند، چگونه کار می‌کردند.«در همان زمان، او همچنین شاهد بود که همکلاسی هایش چگونه درس می خواندند و خلاقیت های خود را می ساختند.این تجربه برای او مهم بود.»

در سال 1959، به مناسبت دهمین سالگرد تاسیس جمهوری خلق چین، پایتخت این کشور، پکن، شاهد ساخت تعدادی از سازه های مهم از جمله تالار بزرگ مردم بود.

یکی دیگر از استادیوم کارگران پکن بود، و این هنوز یکی از شناخته شده ترین آثار لیو را به نمایش می گذارد.

لیو هوانژانگ توضیح داد: «اینها دو بازیکن فوتبال هستند.یکی در حال تکل زدن است، در حالی که دیگری با توپ می دود.بارها در مورد مدل ها از من سوال شده است، زیرا در آن زمان چنین مهارت های تکلینگ پیشرفته ای در بین بازیکنان چینی وجود نداشت.به آنها گفتم که آن را در یک تصویر مجارستانی دیدم.»

با افزایش شهرت لیو هوانژانگ به این فکر کرد که چگونه می تواند استعدادهای خود را تقویت کند.

در اوایل دهه 1960، او تصمیم گرفت برای یافتن اطلاعات بیشتر در مورد نحوه تمرین مجسمه سازی توسط قدیمی ها به جاده برود.لیو مجسمه‌های بودا را که صدها یا حتی هزاران سال پیش روی صخره‌ها حک شده بود مطالعه کرد.او متوجه شد که چهره این بودیساتواها کاملاً متمایز است - آنها محتاطانه و ساکت و با چشمان نیمه باز به نظر می رسیدند.

بلافاصله پس از آن، لیو یکی از شاهکارهای خود را به نام "بانوی جوان" خلق کرد.

Liu Huanzhang گفت: «این قطعه با مهارت های سنتی چینی پس از بازگشت من از تور تحصیلی در غارهای Dunhuang Mogao حک شد.این خانم جوانی است که آرام و پاک به نظر می رسد.من تصویر را به روشی خلق کردم که هنرمندان باستان مجسمه‌های بودا را خلق کردند.در آن مجسمه‌ها، بودیساتواها چشمانشان نیمه باز است.»

دهه 1980 دهه مهمی برای هنرمندان چینی بود.از طریق اصلاحات و سیاست باز کردن چین، آنها شروع به تغییر و نوآوری کردند.

در آن سال ها بود که لیو هوانژانگ به سطح بالاتری رفت.بیشتر کارهای او نسبتاً کوچک هستند، عمدتاً به این دلیل که او ترجیح می داد به تنهایی کار کند، بلکه به این دلیل که فقط دوچرخه ای برای جابجایی مواد داشت.

روز به روز، یک تکه در یک زمان.از آنجایی که لیو 60 ساله شد، به نظر می رسد قطعات جدید او به واقعیت نزدیک تر هستند، گویی از دنیای اطراف او یاد می گیرند.

این آثار مشاهدات لیو هوانژانگ از جهان را ثبت کرده اند.و برای بسیاری، آنها آلبومی از هفت دهه گذشته تشکیل می دهند.